O Camiño francés na Ulloa (y 19)

Cando fas o Camiño de Santiago, polo menos no tramo francés, hai dúas cousas que sempre te acompañan: a frecha amarela e os marcos dos quilómetros. No último quilómetro do Camiño francés, dentro da Ulloa, hai dous marcos cos nomes singulares: Porto de Bois e Campanilla.
Non coñezo ningunha historia de Campanilla (salvo a de Peter Pan) pero Porto de Bois ten un lugar na historiade Galicia, historia de sangue por certo. Entre os anos 1366 e 1369 a Península viviu a súa primeira guerra civil entre os partidarios de Pedro I (rei lexítimo) e Henrique II de Trastámara. A guerra terminou no 1369, cando Henrique mata ao seu irmán. En Galicia, o III Conde de Lemos, Fernando Ruíz de Castro, regresa do exilio de Portugal e comeza unha revolta contra partidarios do novo rei. En 1370 Henrique I envía a Galicia tropas para apagar a rebelión poñendo o mando a Don Pedro Ruíz Sarmiento. As tropas afrontanse na batalla de Porto de Bois aos seguidores do Conde de Lemos. O Conde perdeu e exiliouse a Portugal e mais tarde a Francia, onde morre.

A última aldea que se atopa antes de deixar as terras ulloanas é O Coto. Alí, xunto o fito que marca o comezo da Provincia da Coruña, que polo tanto marca tamén o fin do Camiño dentro da Ulloa, atópase a Cooperativa Milhulloa, que dedícanse ó cultivo de plantas medicinais en réxime de agricultura ecolóxica. Cando cheguei alí estaba pechado pero teño pendente, dende fai tempo, unha visita. Cando a faga xa darei boa conta dela.


Detalles do Camiño entre os km. 58,5 e 57,800
Parroquia do Mato
Palas de Rei.