![](http://1.bp.blogspot.com/_3tJnd8_5e60/TEivyFWGeXI/AAAAAAAACTU/JrUszqxCbyA/s400/33+Eirexe+M%C3%B3nica+Waldemar.jpg)
![](http://1.bp.blogspot.com/_3tJnd8_5e60/TEivxDRi4PI/AAAAAAAACTM/0yAFceT73Gg/s400/Cartel+Conde+Waldemar.jpg)
![](http://3.bp.blogspot.com/_3tJnd8_5e60/TEivwjPuNAI/AAAAAAAACTE/EoTp4EoCd78/s400/35+Eirexe+Waldemar+foto.jpg)
![](http://4.bp.blogspot.com/_3tJnd8_5e60/TEivwQNEXHI/AAAAAAAACS8/2xxPbzOfi08/s400/36+Eirexe+Waldemar+fotos.jpg)
Fronte ó Albergue de Eirexe (Ligonde) está o restaurante “Conde de Waldemar”. Paramos alí a comer. Saúdo a Mónica (ela e o seu home, Oscar, dirixen o negocio) e roúbolle unha fotografía mentres ela segue a picar unhas patacas.
Unha das paredes do comedor está reservada para o Conde de Waldemar, persoa singular da que eu descoñecía todo ata que cheguei a aquel comedor.
Manuel Rodríguez Saa naceu en Bagude (Portomarín) no ano 1885. Emigrou buscando fortuna como tantos outros. Non sei como foron os seus comezos pero o caso e que gañouse a vida exercendo de mago, e non dun mago calquera polo que din os escritos e artigos que colgan na parede, mesturados con obxectos persoais, fotografías e ata un cartel dunha actuación. Manuel, Conde de Waldemar, foi recoñecido polos seus contemporáneos como un dos mellores magos do pasado século, de feito, Oscar, o seu sobriño, contoume que hai unha biografía sobre o seu tío que está a piques de ser publicada. Seguro que disfruto cando a lea.
Por certo, moi boa a comida… e o licor café.
Nas fotografías Mónica cociñando e detalles dos obxectos do Conde de Waldemar.
Eirexe.
Parroquia de Ligonde.
Monterroso.