sábado, 18 de febrero de 2012

Son d'aldea 2011: mallando con mallo







O remate do roteiro teatral de Son d'aldea foi unha malla, pero unha malla sen máquinas, unha malla con mallo: a man e sobre a eira.
Para min o mellor da malla foi toparme con Filomena (foto 7). Ela faloume dos anos cando era nena e a malla, a pesar de ser unha labor dura tiña ese aquel de festa. Filomena, na súa lembranza de outros tempos, contoume o que era unha raposa: "Os maiores dicíannos aos nenos que a ver quen facía a raposa mais grande" [eu non sabía que era unha raposa e pregunteille] "Recollíamos as espigas que quedaban polo chao e íamos facendo un fachuco, así (foto 8) pero con moitas mais, e logo atabase cunhas pallas". Ela recolleu espigas e deumas para que eu as atase. Ateinas e leveinas para a miña casa. Agora están xunto a ventá da miña cociña.


Dende aquí os meus parabens a todas e todos os que fixeron posible que o Son d'aldea 2011. Grazas por facerme tan feliz por un día.


Detalles do Son d'aldea 2011.
Santiago de Albá.
Palas de Rei

No hay comentarios: