Camiño do monte topamos cunhas mulleres que levaban queixos (foto 1), e aquí quero darlle as grazas á organización por pensar nos que facíamos o roteiro e ter preparado ese bocadiño (foto 2) para que non perderamos as forzas.
E por fin chegamos ó monte onde tres homes estaban cavando para facer as borreas. Eu nunca vira facer iso así aprendín unhas cantas cousas. O traballo consistía en cavar na parte mais superficial arrincando os terróns (foto 3), a estes sacudíaselle a terra para deixar as raíces das herbas e íanse amontoando para logo prenderlles lume (foto 4 e 5). As borreas podían arder durante días dependendo da cantidade de terra que levasen. As cinzas convertíanse nun excelente abono natural que era empregado para sementar o pan. Hai que ter en conta que todo este traballo se facía nun anaco do monte non nun agro polo que era ben duro.
Unha das cousas que aprendín e que as borreas eran feitas polos caseiros para abonar as súas colleitas, a razón estaba en que este era o único abono do que normalmente dispoñían xa que o abono de orixe animal era destinado para as fincas onde sementaba a colleita do señor.
Detalles do Son d'aldea 2011.
Santiago de Albá.
Palas de Rei.
No hay comentarios:
Publicar un comentario