![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSqAjzMt5fGFLlRwigIyHWblBgptPbcP3jsy6dDSMjnCEKLw5pzLFPBa1t_WTebZoSh3d4-XBZJ-K9SIaegSgewXUYrhCjj6ivtbddHbuVcKFHCT7Cq_NfqKjDTIZN-C7FmqrmhZUkqVD7/s400/Placa+Vilapoupre+2.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitBszE9H2EUgzwTethIst_KjgBR2y9yrNNtPMGka93yUEX_GtezJm9UTxNg22lBG7klRPfCwA6oGfxJigluRmg0j4FWBPdjlTDjOnNEffeCbXcF5ZRkd5SxFi1QYR6f3rY1nMF2h-nfDE0/s400/Placa+Vilapoupre+1.jpg)
Nas primeiras liñas da placa di: "Na memoria de Ramón García Ulloa e Dolores Pilar Iglesias. Emigrantes galegos desaparecidos na Arxentina o 6 de Outubro de 1976. Vítimas do xenocidio e do terrorismo de Estado".
A placa está pendurada na fachada dunha casa de Castrillón, na parroquia de San Martiño de Vilapoupre. Teño pasado por diante delas moitas veces, teño parado diante a lela ou a ensinarlla a calquera que nese momento me acompañe, pero en todos estes anos nunca lle fixera unha foto ata fai tres semanas.
Eu coñecía o caso de Rubén Castro, que xunto con Ramón e a súa muller sumaban os tres casos de ulloáns desaparecidos na Arxentina. Estiven estas semanas a procura de mais datos e atopei outro nome mais: Manuel Gómez Aguirre.
Non atopei mais nomes, pero si unha serie de relatos sobre o que aconteceu cos nosos veciños en aqueles días no que o demo fíxose carne, deixouse crecer un bigote e chamáronlle Videla.
Detalles da placa e da súa situación na fachada da casa.
Castrillón.
Parroquia de San Martiño de Vilapoupre.
Antas de Ulla
1 comentario:
Eses relatos prometen e seguramente aportan un pouco de xustiza, aínda que só sexa polo feito de sacalos á luz.
Publicar un comentario